“Het vertrouwen in mijn schouder is helemaal terug”

‘Ik kon nauwelijks nog een pannetje vasthouden. Laat staan met kratten sjouwen. En wilde ik het schuifraam omhoog doen, dan schoof ik in plaats daarvan mijn schouder uit de kom. Liep ik weer een paar weken met mijn arm in een mitella. Die situatie werd onhoudbaar. Zo kun je niet werken in een restaurant.

Schouder uit de kom
De ellende begon een paar jaar geleden toen een of andere kruk mij pardoes omver kegelde op een overdekte skibaan in Duitsland. Leuk vrijgezellenfeestje werd dat. De ambulancebroeders dachten dat ik een gebroken sleutelbeen had. Maar in het ziekenhuis bleek mijn bovenarm uit de kom te zijn geschoten. Die situatie heeft te lang geduurd; het kapsel en de pezen van mijn schouder waren blijvend uitgerekt. Daardoor schoot bij het minste of geringste mijn schouder uit de kom. Schouderluxatie, zoals dat heet.

Vertrouwen terug
Een jaar of vier, vijf sukkelde ik zo door, tot de maat vol was. Mijn orthopedisch chirurg stelde een structurele oplossing voor. Simpel gezegd: hij bevestigde mijn pezen aan een paar oogjes die in het bot van mijn bovenarm zijn geschroefd. Het was een kijkoperatie van een uurtje of twee. Twee kleine gaatjes in mijn schouder, één nachtje blijven. Dat was alles. De revalidatie was wel twee maanden doorzetten. Toen kon ik weer volledig aan het werk. Het vertrouwen in mijn schouder is helemaal terug. Vaten bier sjouwen laat ik nog aan anderen over, maar de kwartels voor de gasten van De Herderin fileer ik weer zelf.’

Meer over schouderinstabiliteit.